برنج ایرانی هرسال از اواسط مردادماه برداشت میشــود و در برخی از شهرهای شمال کشور تا آخر شــهریور هم ممکن است، طول بکشد. به برنجی که به تازگی برداشت شده، نو، تازه یا امساله میگویند. البته این برنج خیلی سریع به دست مشتری نمیرسد، تا کارهای برداشت و شــالیکوبی و ســنگ کردن و الک کردن و پوستگیری و ... انجام شود، ممکن است اوایل آبان ماه بتوانید برنج تــازه در بازار پیدا کنید. برنج کهنه یا پارســاله هم از اسمش مشخص است، یعنی برنجی که حدود یک سال است از برداشت آن گذشته و عملا به برداشت محصول سال جدید نزدیک شده باشد.
اما سوال فنی که این وسط پیش میآید این است که برنج تازه امساله بهتر است یا برنج پارساله. به گفته برنج فروشها هر دو برنج، ارزش غذایی یکســانی دارند. فقط سلیقه ها، متفاوت است. بعضیها دوست دارند وقتی برنج میپزند، بوی آن کل خانه را بگیرد، اگر جزو این افراد هستید، پس بهتر است برنج تازه امساله بخرید، چون برنج کهنه پارساله به دلیل اینکه در انبار نگهداری میشــود، همه عطر و بویش را از دست داده است، اما کسانی که برنج تازه امساله میخرند، باید ریسک شــل و شفته شــدن آن را هم به جان بخرند. چون پلویی که با برنج تازه پخته میشود، معمولا نرمتر از آب در میآید، چون نسبت به برنج کهنه رطوبت بیشتری دارند. اما برنج کهنه یا پارساله، باب دل کسانی است که خیلی در برنج پختن مهارت ندارند و همیشه نگران هستند که برنجشــان شفته شود.
پس اگر جزو افرادی هستید که خوب عمل آمدن برنج برایتان مهم است و دوست دارید دانههای برنج در دیس بدرخشد، بهتر است برنج کهنه بخرید. برنجهای پارساله رطوبت کمتری دارند و به همین دلیل شفته نمیشوند، اما از طرف دیگر خبری از عطر و بوی برنج نیست. با این اوصاف برای مصارف روزانــه خانگی، بهترین برنج ایرانی، برنجی اســت که سه ماه از زمان برداشــت آن از شــالیزار و طی کردن مراحل پوستگیری در کارخانه شــالیکوبی گذشته باشد؛ چون در این شرایط برنج نه خیلی تازه است، نه خیلی کهنه.