زیسان: مدهور جعفری، بازیگری که حالا به آشپزی و نوشتن کتاب در مورد غذا روی آورده است، میگوید: «برای مردم هند، ادویهها مانند جعبهرنگ نقاشها هستند. ما طعم و تهمزههای مختلفی با ادویه میسازیم.»
به گزارش زیسان به نقل از بی بی سی، میتوان ادویهها را تفت داد، سرخ و یا آنها را پودر کرد. تنوع طعمهایی که با آنها ساخته میشود، شگفتانگیز است. ادویههای هندی طعم متفاوتی به گوشت و ترشیها میدهند. آنها را میتوان در غذاهای غیر شیرین و غذاهای خیابانی به کاربرد. ادویههایی که مزه تند و تیزتری دارند در نوشیدنیهای محلی که با میوهها تهیه میشوند اضافه میشوند و به آبمیوهها و سالادها طعم تندی میدهند.
جای تعجب ندارد که هند جایگاه قدرتمندی در تولید ادویه جهان دارد.
این کشور ۲۰۰ نوع ادویه مختلف صادر میکند و طبق گزارش سازمان ادویه هند، به ۱۸۰ کشور ادویه و محصولات مشتق از آن صادر میکند که ارزش آن به ۴ میلیارد دلار میرسد. بازار داخلی ادویه ارزش فوقالعاده زیادی در حدود ۱۰ میلیارد دلار دارد. این کشور بزرگترین مصرفکننده ادویه است.
اما حالا نگرانیهایی در مورد تأثیرات این ادویههای مشهور و ایمنی آنها برای سلامتی بدن ایجاد شده است. ماه گذشته، سنگاپور و هنگکنگ فروش بعضی از ادویههای تولید شرکتهای ام دی اچ و اورست را متوقف کردند. دلیل آن احتمال بالا بودن سطح ماده اکسید اتیلن است که ماده دفع آفتی سرطانزا است.
مسئله حالا فراتر رفته است و سازمان غذا و داروی ایالاتمتحده آمریکا (اف دیای) هم، آنطور که سخنگوی آن به رویترز گفته است، در حال بررسی و مطالعه محصولات دو شرکت مشهور برای بررسی رد ماده آفتکش در آنها است.
تحلیلی که بخش خبری آژانس نظارت بر دادههای ایالاتمتحده در این مورد انجام داده است نشان میدهد از سال ۲۰۲۱، بهطور متوسط ۱۴.۵ درصد واردات ایالاتمتحده از شرکت ام دی اچ، به دلیل وجود باکتری در آنها، برگشتخوردهاند. هر دو شرکت اصرار دارند که محصولات آنها امن است.
اتحادیه اروپا هم به دنبال کشف این مواد سرطانزا در نمونهگیریهایی که از فلفل تند و دانههای فلفل هندی انجامشده، در این مورد ابراز نگرانی کرده است. طبق گزارشها، مالدیو، بنگلادش و سازمان نظارت بر غذای استرالیا هم در این مورد شروع به تحقیق و بازرسی کردهاند.
هند نزدیک به ۴ میلیارد دلار ادویه صادر میکند که ۱۲ درصد صادرات جهانی ادویه را تشکیل میدهد.
اصلیترین ادویههایی که از هند صادر میشوند عبارتند از پودر فلفل، زیره، زردچوبه، هل و ادویه مخلوط.
ادویههای دیگری که هند آنها را صادر میکند عبارتند از: آنقوزه، زعفران، انیس، جوزهندی، میخک و دارچین.
چین، ایالاتمتحده آمریکا و بنگلادش بزرگترین واردکنندگان ادویههای هند هستند.
دیگر بازارهای بزرگ ادویه هند، امارات متحده عربی، تایلند، مالزی، اندونزی، بریتانیا، استرالیا، سنگاپور و هنگکنگ هستند.
دولت فدرال در هند از همه دولتهای محلی ایالتها خواسته است در مورد محصولات، آزمایشهای کنترل کیفی انجام دهند. سازمان ادویه خود پنج آزمایشگاه کنترل کیفیت دارد. این سازمان به صادرکنندگان ادویه دستور داده است محصولات خود را برای بررسی میزان اکسید اتیلن آزمایش کنند. سازمان امنیت و استاندارد غذایی هند (اف اس اس ایای) هم نمونهها را آزمایش میکند.
وزارت بهداشت هند ادعا میکند یکی از سختگیرانهترین استاندارها برای سنجش حداکثر باقیمانده مواد (ام آی آل) در مورد آفتکشها دارد و آنها را بر اساس نوع ماده غذایی با روشهای بسیار حساس و دقیق بهشدت آزمایش میکند و خطرزایی آنها را زیر نظر دارد. اما اینطور که واضح است یک جای کار ایراد دارد.
در سال ۲۰۲۲، سازمان غذا و داروی ایالاتمتحده آمریکا اشاره کرده که امکانات بهداشتی، اقامتی، وسایل بهداشتی و پاکسازی در مزارع اصلی تولید ادویه در هند، ناکافی و کم است.
امدیاچ مستقر در دهلی، یک شرکت ۱۰۵ ساله خانوادگی، بیش از ۶۰ ادویه ارائه میدهد
ناراسیمها ردی دونتی، محقق مستقل و فعال اجتماعی درزمینهٔ عدالت محیطزیست است. او میگوید: «هند برای قرنها صادرکننده ادویهجات بوده است. اما این تصویر در چند سال اخیر به خاطر بیتوجهی دولت مخدوش شده است. ما هنوز نمیدانیم در چه مرحلهای این آلودگیها ایجاد میشوند. کشاورزان از اکسید اتیلن استفاده نمیکنند. این آلودگی احتمالاً بعد از برداشت محصول و بعد از انجام فراوریها و با مواد باقیمانده ایجاد میشود.»
آقای ردی اضافه میکند: «مشکل فقط نگاه منفی که ایجادشده نیست. میزان بالای مواد باقیمانده در این محصولات میتواند تأثیرات طولانیمدت داشته باشد. درگذشته صادرات انبه به ایالاتمتحده، به دلیل همین باقیمانده مواد شیمیایی دچار مشکل شد.»
اندیشکده تحقیقات تجارت جهانی که در دهلی قرار دارد، معتقد است نگرانیهای موجود در بازار میتواند نیمی از صادرات ادویه هند را به دلیل «سفت و سختتر شدن قواعد نظارتی در کشورهای خریدار» تهدید کند.
این اندیشکده در آخرین گزارش خود گفته است اگر چین کیفیت ادویههای هند را زیر سؤال ببرد، نیمی از صادرات جهانی هند در معرض خطر قرار خواهد گرفت. آنها همچنین اشاره میکنند: «اگر اتحادیه اروپا هم که بهطور مداوم ادویههای رسیده از هند را بعد از تست کیفیت، رد میکند به این جمع اضافه شود، وضعیت بدتر خواهد شد.»
برای علاقهمندان ادویه ساکن اروپا هنوز بسیار مشکل است منبع ادویهای که مصرف میکنند را تشخیص بدهند.
کالین تیلور سن، نویسندهای که متخصص غذاهای هندی است میگوید: «فکر میکنم بیشتر مردم توجهی به اینکه ادویهای که مصرف میکنند از کجا میآید، ندارند. من هم چندان اطلاعی در مورد آن ندارم و خیلی ادویه مصرف میکنم. من چند قدم دورتر از یکی از مراکز خرید هندی در خیابان دوون در شیکاگو زندگی میکنم و همه ادویههایم را ازآنجا میخرم. گمان میکنم همه ادویهها از هند میآیند، اما هیچوقت به آن دقت نکردهام.»
آنطور که متخصصان میگویند هند چارهای ندارد جز اینکه در ساختارهای کنترل کیفیت و امنیت غذاهایش تجدیدنظر اساسی کند و سیاست شفافتر و مقررات سختگیرانهتری در نظر بگیرد و در اجرا و کنترل آن جدیتر باشد. این کشور باید در مورد کیفیت محصولاتی که صادر میکند واضحتر و در مورد امن بودن آنها شفاف و یکپارچه عمل کند.