نمایی نزدیک که از ستاره ما در ماه سپتامبر سال ۲۰۲۳ توسط مدارگرد خورشیدی آژانس فضایی اروپا (ESA) ثبت شد، منطقه انتقال آشفته بین فامسپهر خورشید و تاج که دو لایه بیرونی جو خورشید هستند را نشان میدهد.
به گفته آژانس فضایی اروپا، مناطق روشنتر تصویر دمای ۱.۸ میلیون درجه فارنهایت (یک میلیون درجه سانتیگراد) را نشان میدهند و مناطق خنکتر با جذب تشعشعات نسبتا تاریک به نظر میرسند.
این پانورامای طلایی یک گالری مینیاتوری از پدیدههای شدید خورشیدی است. ویژگیهای مبهم و توری مانند در پایین سمت چپ تصویر، «خزههای تاجی» هستند، ساختارهایی که در پایه حلقههای پلاسمای غولپیکر شکل میگیرند که خطوط میدان مغناطیسی خورشید را به سمت اتمسفر خورشیدی هدایت میکنند.
به نقل از لایوساینس، در نزدیکی افق، سازههای بلندی به نام اسپیکولها موج میزنند و به هزاران مایل بالاتر از سطح خورشید میرسند. منطقه تاریکی که در وسط سمت چپ فیلم دیده میشود، باران تاجی را نشان میدهد که حبابهای متراکم پلاسما هستند که از بالای حلقههای تاجی به سمت خورشید میریزند. تقریبا در ثانیه ۲۲ فیلم، فوران عظیم پلاسما که بلندتر از زمین است سر آتشین خود را بالا میآورد.
چنین ویژگیهای خورشیدی ناشی از اختلالات در خطوط مغناطیسی درهم پیچیده خورشید است. اختلالات مغناطیسی نزدیک به اوج چرخه فعالیت ۱۱ ساله خورشید، که بیشینه خورشیدی نامیده میشود، رایجتر میشود. این دورهای است که دانشمندان فکر میکنند ممکن است در حال حاضر رخ دهد. حتی در ماه سپتامبر، افزایش فعالیت خورشیدی مشهود بود.
مدارگرد خورشیدی این فیلم آتشین را از فاصله حدود ۲۷ میلیون مایلی (۴۳ میلیون کیلومتری) از خورشید یا تقریبا یک سوم فاصله متوسط زمین از ستاره ما، به ثبت رسانده است. کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا نیز در همان روز به فاصله ۴.۵ میلیون مایلی (۷.۲ میلیون کیلومتری) از خورشید رسید و این به دو فضاپیما اجازه داد تا ویژگیهای شدید خورشیدی را زیر نظر بگیرند.
منبع: ایسنا