ایسکانیوز نوشت: دور دوم انتخابات مجلس دوازدهم شورای اسلامی روز جمعه ۲۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ برای تعیین تکلیف ۴۵ صندلی سبز بهارستان برگزار میشود و در استان تهران هم نامزدها بر سر ۱۶ صندلی باقی مانده میپردازند. در آستانه دور دوم رقابتها در تحریریه «باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران» میزبان «زهرهالسادات لاجوردی» یکی از نامزدهای تهران و عضو جبهه پایداری بودیم و در گپ و گفتی صمیمانه از او درباره آنچه در چهار سال گذشته در مجلس شورای اسلامی و کمیسیون متبوعش - کمیسیون فرهنگی- گذشت، پرسیدیم و او درباره موضوع داغ این روزهای جامعه یعنی «مساله حجاب» که در ارتباط مستقیم با فعالیتشهای در مجلس و معاونت زنان دولت محمود احمدی نژاد بود؛ سخن گفت. در ادامه مشروح این گفتگوی تفصییلی را میخوانید:
نحوه و میزان تعامل مجلس یازدهم را به لحاظ نقاط قوت و ضعف با دولت سیزدهم در چه مولفههای ارزیابی میکنید و با توجه به مشخص شدن ترکیب نسبی مجلس دوازدهم این تعامل به چه سمتی خواهد رفت؟ برخی از ناظران سیاسی معتقدند، مجلس فعلی به قدری به سمت دولت متمایل شده که از وظایف نظارتی خود غافل شده است! چه ارزیابی از این تحلیل دارید؟
به عنوان مقدمه به استحضار شما ومردم شریف برسانم که کارنامه مجلس، دولتها و مدیریت آنها همواره مورد نقد ونظر قرار میگیرد و ما در مجلس کنونی با عملکرد های قوا با دید منتقدانه و از جایگاه مجلس مینگریم و البته کارنامه مجلس هم قابل نقد و نظر است. شروع به کار مجلس یازهم هم زمان بود با اواسط دولت آقای روحانی و از سال ۱۴۰۰ که دولت سیزدهم روی کار آمد، عموم نمایندگان تعامل بسیار خوبی با دولت آقای رییسی داشتند و تقریبا همسو بودند البته این همسویی باعث نشد که نمایندگان اگر اشکال یا ایرادی در برخی از بخشهای دولت یا وزارتخانهها دیدند، سکوت کنند. در مجموع تا امروز همکاری خوبی وجود داشته و ایرادات را هم در بخش سوال و تذکر مطرح کردند و یک مورد هم درباره آقای فاطمی امین استیضاح رخ داد.
به طور کلی سعی بر این بود که مشکلات مردم حل شود به خصوص با توجه به فریب یک دهه تعطیلی اقتصاد کشور در دهه ۹۰ همواره سعی برای این بود که برای بهتر شدن وضعیت معیشت مردم فعالیت کنیم و البته تا رسیدن به هدف نهایی فاصله داریم ولی تا جایی که ممکن بود در حوزه اقتصادی، قوانین خوبی در مجلس یازدهم تصویب شد.
در انتخابات دور اول ۴۵ نفر به مجلس راه پیدا نکردهاند و در دور دوم رقابت خواهند کرد و ورود این افراد هم تعیین کننده است، اما برررسی اجمالی تا اینجا نشان میدهد که رویه مجلس یازدهم همچنان ادامه خواهد داشت.
از نگاهتان به وحدت شانا و جبهه پایداری بگویید، این دو طیف اصولگرا چگونه به یک لیست واحد در انتخابات رسیدند؟ آیا پس از ورود به مجلس هم این همکاری بین چهرههای شاخص این دو جریان ادامه خواهد داشت؟
در دور قبل با مذاکراتی که انجام شد و با سنجیدن جوانب امر به این مساله رسیدیم که هر چه پراکندگی نیروهای انقلابی و اصولگرا و تعداد لیستها کمتر باشد، بهتر است و در این دوره هم - برای انتخابات مجلس دوازدهم – جلسات متعددی برگزار شد. البته جبهه پایداری همواره به دنبال انتخاب اصلح بوده، زیرا ما شاخصهایی را داریم که حتی اگر قرار نبود وحدت هم کنیم باز هم ملاک انتخاب افراد همان شاخصها بود و شاخصها هم مطابق نظر امام (ره) و مقام معظم رهبری است و ولایتمداری، پاکدستی، انقلابی بودن و انقلابی ماندن، متعهد و متخصص بودن از این دست شاخصهها است.
چنین شاخصهایی را ملاک قرار دادیم و یکی از برکاتی که این ائتلاف داشت این بود که افرادی که قرار بود در ائتلاف باشند ولی این ملاکها را نداشتند، حذف شدند. در واقع جبهه پایداری بر روی نظر خودش که شاخصها باید رعایت شوند، ایستادگی کرد و اصلا صحبت سهمیهخواهی که چند نفر ار این جبهه باشند یا خیر، نبود. جبهه پایداری بارها اعلام کرد که حتی اگر یک نفر هم از اعضای مرکزی شورای این جبهه به لیست راه پیدا نکند برای ما انتخاب افراد بر اساس ملاکها، اهمیت دارد.
در همین مجلس یازدهم هم مبنای ما دوری از سیاسی بازیها بود و ملاک ما فقط حرکت در جهت وظیفه اصلی بود و لذا در مجلس یازدهم هم همفکریهایی با هم داشتیم، اما جایی که احساس میکردیم از مبنا فاصله میگیریم نظرمان را میگفتیم.
چه عاملی باعث شد تا در انتخابات این دوره مجلس، جبهه اصولگرایی از وحدت ادوار پیشین دور شده و به کثرت این دوره برسد؟ آیا عدم حضور پررنگ اصلاح طلبان عامل این مساله بود یا رقابتهای درون گفتمانی اصولگرایان علت دیگری داشت؟
البته تا روز آخر هم مشخص نبود که آیا اصلاحطلبان در انتخابات حضور جدی خواهند داشت یا خیر؟
جبهه اصلاحات اعلام کرده بود که برای حوزه تهران لیست واحد ارائه نخواهد کرد.
بله، اما ممکن بود در روزهای برای نیروهایش فراخوان بدهد لذا تکثر لیستهای منتسب به اصولگرایان فقط به دلیل عدم حضور پررنگ اصلاح طلبان نبود البته ممکن است موثر بوده باشه، اما تنها دلیل نبود و شبها و روزهای آخر با لیستهای متعدد مواجه شدیم و همین مساله باعث انتخابات تهران به دور دوم کشیده شود.
اگر مشارکت بالای هفتاد و یا هشتاد درصد بود، آیا نامزدهای جبهه پایداری در انتخابات رای میآوردند؟
اخیرا در فضای مجازی، ویدئویی به ناحق به جبهه پایداری نسبت داده میشود که در آن اینطور نشان میدهند که اصولگرایان و جبهه پایداری خواهان مشارکت پایین هستند تا راه برای ورودشان به مجلس باز شود و اگر مشارکت بالا برود چنین اتفاقی نمیافتد! این ادعا به هیچ وجه پذیرفتنی نیست و ما خواهان این نیستیم که به هر قیمتی و به هر شکلی وارد مجلس بشویم. اساس کار ما این است که مشارکت مردم بیشتر شود و بارها و بارها در مصاحبهها این مطلب گفته شده هر کسی با هر تفکری صرفا اگر به دنبال پیشرفت کشورش است باید در انتخابات شرکت کند و اگر مورد استقبال مردم و حائز شزایط نمایندگی بود وارد مجلس شود.
شخصیت علامه مصباح یزدی، یک شخصیت کامل و بی عیب و نقص بود و جبهه پایداری در مبانی نظری خود را بسیار به ایشان نزدیک میداند؛ اما آیا در عمل هم اعضای فعال این جبهه رویه ایشان را حفظ کردهاند؟
یکی از کسانی که جبهه پایداری همواره سعی میکرد از رهنمودهای ایشان استفاده کند حضرت علامه مصباح بودند و یک از تمایزات جبهه پایداری با احزاب این است که در اساسنامه خودش آورده است که آنچه مصوب میکند به نظر فقهای جبهه برساند و به این منظور هرازگاهی خدمت حضرت علامه مصباح میرسیدیم و از رهنمودهای ایشان استفاده میکردیم و سعی شده اعضای جبهه پایداری به همان روال که علامه مصباح داشتند، توجه کنند و مسیر را همان مسیر انتخاب کنند.
بزرگترین دغدغه این روزهای مردم را چه میدانید و اگر در مجلس بعدی حضور داشته باشید، چه تلاشی در راستای برطرف کردن این دغدغه خواهید کرد؟ به نظر شما الویت اصلی نمایندگان مجلس دوازدهم چه خواهد بود؟
چند سالی است که بحث اول کشور ما بحث معیشت است یعنی ما به دلیل تحریمها، ناکارآمدی برخی مدیران و ترک فعل برخی دستگاههای اجرایی و همچنین یک دهه تعطیلی اقتصاد در دولت آقای روحانی که حضرت آقا هم به آن اشاره کردند، با عث شد مسائل و مشکلات مردم روی هم انباشته شود. این که رهبر انقلاب در هشت سال گذشته به نوعی بحث معیشت مردم را مدنظر داررند و امسال را هم سال جهش تولید با مشارکت مردم نامگذاری کردند، نشان میدهد که باید به مساله اقتصاد بیش از سایر مسائل اهتمام داشته باشیم. مجلس در این زمینه نقش ریلگذاری دارد تا قطار دولت روی ریل صحیح حرکت کند.
یکی از مباحث مهم این روزها بحث مسکن مردم است. مجلس یازدهم برای بهبود این وضعیت، سه قانون مصوب کرد که عبارتند از قوانین جهش تولید مسکن، مالیات بر خانههای خالی و ساماندهی اجارهبهای مسکن که اگر این سه قانون همراه با هم اجرا شوند، میتواند وضعیت مسکن را سر و سامان دهد.
در زمینه بحث اشتغال پایدارهم مجلس قانونی را مصوب کرد که قانون تسهیل مجوزهای کسب و کار است و بسیاری از ویژه خواریها را در این زمینه از بین میبرد.
البته این که میگوییم الویت بحث معیشت است به این معنا نیست که از بخشهای دیگر مثل فرهنگ غفلت کنیم، زیرا فرهنگ در کنار اقتصاد باید مورد توجه قرار بگیرد در غیر این صورت مسلما دچار مشکلات عدیدهای خواهیم شد.
کمیسیون فرهنگی مجلس سعی بر این داشت که مسائل فرهنگی را در این مجلس به سرانجام برساند مثلا قانون حمایت از جوانی جمعیت که ۷۳ ماده و ۲۰۳ حکم داشت در مجلس یازدهم بدون این که وقت صحن علنی گرفته شود، تصویب شد؛ بنابراین اگر بخواهید الویت مجلس دوازدهم را در یک کلمه خلاصه کنید آن مساله معیشت خواهد بود؟
بله البته باید پیوستهای فرهنگی هم در کنار این موضوع در نظر گرفته شود.
دولت سیزدهم علیرغم رشد نسبتا خوب اقتصادی، اما در زمینه کنترل تورم مخصوصا بازارهای سکه و ارز نتوانسته به نتایج مطلوبی برسد، مجلس در زمینه چه برخورد سلبی یا ایجابی با دولت داشته و آیا به نظر شما کافی بوده؟
در زمینه کنترل بازار ارز انتقاداتی را به دولت داریم، در همین راستا نمایندگان مجلس در خواست جلسهای با حضور رییس بانک مرکزی برای توضیح درباره تلاطم بانک مرکزی داشتند که احتمالا همین هفته برگزار میشود البته تعدادی از اعضای کمیسیون اقتصادی و آقای قالیباف هم جلسهای را یا ایشان داشتند و بنده هم جلسهای با ایشان داشتم و نقطه نظرات فعلان حوزه ارز را مطرح کردم قرار گذاشتند که کارگروهی را برای بررسی این موضوع تشکیل دهند.
با توجه به قول و وعده آقای فرزین توقع ما این بود که شاهد تلاطم بازار ارز آن هم به این شکل نباشیم البته ممکن است بازار به دللایل مختلف از جمله تحولات اخیر منطقه دچار نوسان شود، اما در کل باید مدیریت بهتری انجام شود، اگر خواهان جهش تولید هستیم باید به ثبات در بازار برسیم.
آیا میتوانید جزییات بیشتری از این جلسه در اختیار خوانندگان ما قرار دهید؟
آقای فرزین اعلام کرده بود: «هر فردی که کالایی را با ارز ۶۵ تومانی وارد میکند حتما قاچاق است.»، اما من مستنداتی داشتم که این گونه نیست. خیلی از تجار اعلام کرده کردهاند که هم برگ سبز دارند و هم گمرک میدهند وکالای وارداتی آنها قاچاق نیست ولی از ارز ۶۵ تومانی استفاده میکنند و این کاملا قابل پیگیری است و نقش زیادی هم در گرانیها دارد.
در زمانی که معاون امور زنان بودین کتابی به نام «روانشناسی ازدواج و شکوه همسری» را به عنوان دو واحد درس اختیاری در دانشگاهها توصیه کردین؛ چنین اقداماتی تا چه حد میتواند در تغییر نگرش جوانان بویژه دختران در زمینه ازدواج موثر باشد؟ آیا آماری از نتایج فعالیتهایی از این دست دارید؟
در آن با دوره بررسی کردیم به این نتیجه رسیدیم که در دولتهای قبلی به زنان به خصوص در روستاها و شهرهای دورافتاده حقوقشان را آموزش داده بودند، اما تکالیفشان را آموزش نداده بودند در حالی که در اسلام حقوق و تکالیف در کنار هم هستند، اما اگر روی هر کدام از این موارد به تنهایی متمرکز شویم آموزش ناقص خواهد بود لذا در دولت نهم و دهم گفتیم در کنار آموزش حقوق باید آموزش تکالیف هم انجام شود و کتابی در این زمینه تالیف شد که اهمیت خانواده را نیز آموزش میداد چیزی که سالها بود کنار گذاشته شده بود.
تحقیقات آماری انجام شد؟
من هم مجری بودم و هم در جلساتی به نام طرح رحمت در اقصی نقاط کشورحضور پیدا میکردم، اما الان دقیقا به یاد ندارم که پایش آماری انجام شد یا خیر؟
زمانی در کسوت نماینده مجلس گفته بودید: «مساله کودک همسری الویت ما نیست»؛ و این جمله بازتابهای زیادی داشت، اما از طرف دیگر شاهد تبعات ناخوشایند ازدواج زنان و دختران در سنین پایینتر از سن قانونی هستیم. آیا همچنان بر این باورید که کودک همسری الویت ما نیست و سن و افزایش تحصیلات نقشی در بلوغ فکری دختران ندارد؟
بنده کلا با کودک همسری مخالف بوده وهستم. در آن مصاحبه اولا تحریف صورت گرفته بود و در تیتر کاملا دست برده بودند. آنچه من درباره کودک همسری گفته بودم با آنچه برداشت آن خبرنگار بود کاملا متفاوت بود. تعبیری که از کودک همسری در نظر آنها صورت میگیرد این است که یک دختر هفت یا هشت ساله به عقد یک مرد پنجاه ساله در بیاید که هیچ عقل سلیمی این را نمیپذیرد و به نوعی موضوع را بازتاب دادند که گویی من موافق کودک همسری به این شکل هستم. اصلا ما با بحث کودک همسری مخالف هستیم و درهیچ جایی مدافع ندارد و آنچه در آن مصاحبه گفته شد سن ازدواج بود و این که آیا سن دوازده یا سیزده سال برای ازدواج مناسب هست یا خیر که اسلام اصلا سنی را برای ازدواج تعیین نکرده است، اما بر بلوغ فکری تاکید کرده است. گاهی ممکن است یک دختر هفده یا هجده ساله باشه و توانایی اداره یک منزل را داشته باشد و تشکیل زندگی را داشته باشد، اما دختر دیگری در سن بیست و پنج سالگی این توانایی را نداشته باشد و لذا نمیتوان سنی را برای ازدواج تعیین کرد و در مناطقی که کودک همسری اتفاق میافتد در واقع بحث فروش دختران به اسم ازدواج مطرح استکه از نظر بنده مردود است.
(برگردیم به دوران معاونت زنان) در آن دوره دانشگاههای تک جنسیتی را به عنوان راهحلی - ولو موقت - برای ترویج حجاب و عفاف اعلام کردید، آیا آماری در این زمینه دارید یا تحقیق علمی زمینه انجام شده است؟
همین الان هم معتقدم باید هم دانشگاه تک جنسیتی هم دانشگاه مختلط داشته باشیم و دختران و پسران ما باید حق انتخاب داشته باشند نه این که مجبور شوند فقط یک نوع دانشگاه بروند، زیرا دانشگاههای تک جنسیتی هم به لحاظ تعداد اندک هستند و هم ممکن است همه رشتهها را نداشته باشند بنابراین داشتن دانشگاههای تک جنسیتی میتواند به انتخاب بهتر دانشجویان کمک کند.
یکی از دغدغههای نظام حکمرانی ما مساله جوانی جمعیت است و از طرف دیگر مردم با موانع اقتصادی برای ازدواج و فرزندآوری روبرو هستند؛ به نظر شما چه برنامههای کوتاه مدت و زود بازده برای برداشتن این موانع وجود دارد؟ و چه کارهایی تاکنون در این زمینه انجام شده است؟
یکی از اولویتهای کمیسیون فرهنگی مجلس یازدهم، موضوع جوانی جمعیت و حمایت از خانواده است و ۷۳ ماده و ۲۰۰ حکم دارد که سعی کردیم چالشهایی که خانواده با آن مواجه است بررسی کنیم و برای آن راهکار پیدا کنیم و تبدیل به قانون کنیم و با وجود این که این موضوع در دو مجلس قبلی هم مطرح بود، اما مصوب نشده بود. اگر مواد قانون حمایت از خانواده یا جوانی جمعیت به خوبی اجرا شود، فکر میکنم شاهد وضعیت بهتری در زمینه افزایش جمعیت باشیم.
فکر میکنید با وام دادن مشکل ازدواج و فرزندآوری حل شود؟
البته مانع ازوداج و فرزندآوری فقط مشکل مالی نیست یکی از موانع مهم در زمینه عوامل فرهنگی است. چه بسا خانوادهایی که از نظر مالی وضعیت خوبی دارند، اما از نظر فرهنگی فکر میکنند باید سن ازدواج بالا برود و راغب به فرزند آوری هم نیستند. مسلما این گونه نیست که بگوییم با افزایش رقم وامها مشکلات این حوزه حل میشود. البته فکر میکنم بحث مسکن یک دغدغه بسیار مهم است که اگر سر وسامان داده شود دغدغه بسیاری از خانوادهها را حل میکند.
لایحه عفاف و حجاب در مجلس یازدهم به تصویب میرسد؟ در یک سخنرانی گفتهاید: «مشکل بیحجابی تا سه سال آینده حل خواهد شد»؛ آیا سه سال زمان زیادی برای آزمودن یک قانون نیست؟
بحث پیرامون اجرای آزمایشی وپایش رفتارها طی سه سال اجرای آزمایشی طرح مطرح بوده نه حل مساله در سه سال! چرا که یک رفتار و یا هنجار اجتماعی ممکن است برای پذیرش توسط جامعه، چند دهه زمان نیاز داشته باشد. البته رفت و آمدهایی بین کمیسیون قضایی و شورای نگهبان صورت گرفته و اصلاحاتی که لازم بوده انجام شده و به نظر میرسد در مدت زمان باقی مانده از عمر این مجلس، ایراداتی که شورای نگهبان گرفته بوده برطرف خواهد شد و به تصویب کمیسیون قضایی مجلس برسد و تبدیل به قانون شود.
لایحه عفاف وحجاب با اجازهای که خود مجلس داد، اصل هشتاد و پنجی شد به این معنی که اختیارات را به یک کمیسیون میدهند و در آن کمیسیون موضوع بررسی میشود البته کمیسیون فرهنگی هم به عنوان کمیسیون فرعی در کنار کمیسیون قضایی بود ولی مصوبات در این زمینه باید به امضای اعضای کمیسیون قضایی و حقوقی برسد.
درباره مدت سه ساله آزمایشی بودن لایحه عفاف و حجاب، سوال به این شکل بود که «با توجه به این که مدت اجرای این لایحه سه ساله است آیا این سه سال میتواند بیحجابی را جمع کند؟» بنده پاسخ دادم اگر مواردی که در این قانون آوردهایم درست اجرا شود و مستمر باشد بله در سه سال میتوانیم شاهد وضعیت بهتری باشیم.
بر خلاف کسانی که معتقدند فقط باید برخورد سلبی صورت گیرد و یا عده دیگری که میگویند فقط باید کار فرهنگی صورت گیرد معتقد هستیم مثل بقیه قوانین کار فرهنگی در کنار کار حقوقی و قضایی هر دو همزمان با هم باید انجام شود و از افراط و تفریطها هم جلوگیری شود.
رای گیری درباره این قانون برای مدت سه سال در صحنه علنی مجلس انجام شد البته بعد از مدت سه سال یا اصلاحاتی در این قانون صورت خواهد گرفت یا نیاز نخواهد بود و دوره بعدی آغاز خواهد شد ولی لایحه عفاف و حجاب بعد از تصویب در کمیسیون قضایی مثل قانون جوانی جمعیت که یه مدت هفت ساله برای دوره آزمایشی قرار دادند، دورهای سه ساله را طی خواهد کرد.
چه نهادهایی در این مدت سه ساله ناظر اجرای قانون عفاف و حجاب خواهند بود؟
در قانون هم ۳۲ دستگاهی که ناظر هستند، آمده است و این گونه نیست اگر دستگاهی ترک فعل کند نشود کاری کند.
همه بیحجابی در جامعه سازماندهی شده نیست، علت بخش سازماندهی نشده بیحجابی چه مولفههایی است و آیا لایحه حجاب همه علتهای بیحجابی را برطرف میکند؟
معمولا مردم و بویژه بانوان محترم ایرانی به قانون احترام میگذارند. در قانون بین افرادی که به صورت سازماندهی شده مساله حجاب را زیر پا میگذارند و کسانی که در اثر غفلت یا مماشاتی که بعد از پاییز ۱۴۰۱ انجام شد و فکر کردند که جمهوری اسلامی نسبت به مساله عفاف و حجاب هیچ واکنشی نشان نمیدهد تفاوت گذاشته شده، اما عموم مردم ما با یک تذکر پلیس حجاب را رعایت میکنند حتی در حد همان شالی که روی سر میاندازند و در اجرای طرح نور شاهد این رویه هستیم.
ولی بحث سازماندهی شدهها کاملا جدا است؛ در صورتی که اثبات شود این افراد از جایی دستور میگیرند با جرایم بسیار سختی مواجه خواهند شد.
در یکی دیگراز مصاحبهها گفتهاید که به جای برخورد قضایی باید برای افراد بیحجاب، محرومیت اجتماعی در نظر گرفته شود. این موضوع تا چه حد در لایحه حجاب دیده شده است؟
مباحث محرومیت و سایر اقدامات قانونی در این بحث، بحث ثانویه و پس از اقدامات فرهنگی و هنجار سازی هاست. بحث محرومیت اجتماعی هم در لایحه عفاف و حجاب وجود دارد و مرحلهبندی دارد و، چون در قالب پیشنهاد بوده ومصوب نشده است، لازم نمیدانم الان بیان کنم.
یکی از چالشهای بزرگ بحث حجاب و عفاف موضوع طراحی لباسی هست که در عین حال که با شرع و عرف ناسازگار نیست اقتصادی هم هست؛ اما متاسفانه با وجود همه تلاشهایی که در این زمینه صورت گرفته تا حال به نقطه مطلوب در طراحی لباس جوان پسند، شرعی و عرفی نرسیده ایم! مشکل کار کجاست؟ کمیسیون فرهنگی مجلس در این زمینه چه کارهایی کرده است؟
در وزارت ارشاد کارگروهی به نام «ساماندهی مد و لباس» وجود دارد و به نتایجی هم رسیدهاند. در لایحه عفاف و حجاب مراکزی که لباس مناسب برای ورود بانوان و آقایان به اجتماع طراحی میکنند دیده شده که لباسها از بعد اقتصادی هم باید مقرون به صرفه باشند. برخی بانوان میگویند وقتی میخواهیم یک مانتو تهیه کنیم باید مدت زیادی وقت صرف کنیم و این مشکلات قرار است ساماندهی شود. متاسفانه اصناف پوشاک به وظایفی که در این زمینه داشتند عمل نکردند، اما این قانون وظایف آنها را مشخص کرده است.
یکی دیگر از موضوعات چالش برانگیز فرهنگی در جامعه مساله امر به معروف و نهی از منکر است؛ چرا گاهی اوقات امر به معروف و نهی از منکر در جامعه ما هزینه بالایی پیدا میکند؟
امر به معروف و نهی از منکر اصل هشتم قانون اساسی کشور ما است. وقتی نظامی اسلامی در کشوری حاکم است وظیفه امر به معروف و نهی از منکر فقط به شکل لسانی برعهده عموم مردم است و متاسفانه شاهدیم همین تذکر لسانی را هم برخی تحمل نمیکنند و منجر به درگیرهایی شده است. در قانون عفاف و حجاب حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر دیده شده و اگر فردی که از او نهی از منکر به شکل لسانی و در قالب توصیه به رعایت هنجارهای جامعه، صورت میگیرد بخواهد درگیری ایجاد کند یا مقاومت کند، برای او مجازات تعیین شده است.